خاطرات احمد احمد

احمد احمد، سال ۱۳۴۴ به دلیل فعالیت در حزب مخفی ملل اسلامی (به رهبری سید محمد کاظمی بجنوردی) دستگیر شد. خاطرات احمد احمد، تمام زندگی کسی را در بر می گیرد که در جایگاه معلمی و در خانواده ای آشنا با مسائل سیاسی زندگی می کرد. خاطرات “احمد احمد” برای اولین بار با نثر و روایت جدیدی شکل گرفت. زیرا حاکمیت نگاه تاریخی در این کتاب و بیان به موقع از اشخاص و رویدادها عاملی بود برای این که از بسیاری فراز و نشیب ها سخن به میان آید. در واقع این کتاب آغازگر گونه خاطره نویسی تدوینی است. احمد احمد از مبارزان در دوره پهلوی دوم است. به دلیل نوع مبارزاتش با گروه های مبارز بسیاری همکاری و فعالیت داشته و به سبب آن چندین بار دستگیر، شکنجه و زندانی شده است. وی در آخرین برخورد با مأموران ساواک از ناحیه پا تیر خورد و مصدوم و معلول شد. احمد احمد بیش از ۷۰ ساعت مصاحبه کرد و محسن کاظمی بیش از دو سال وقت گذاشت تا ماحصلش این کتاب شد. روایت حاضر، خاطرات تلخ و شیرینی است از کسانی که برای رسیدن به فجر، بهایی سنگین پرداخته و البته از مدعیانی که در نیمه راه تغییر جهت دادند. کار نگارش این کتاب که ۴ سال به طول انجامید، با مصاحبه های طولانی مدت احمد احمد، در تابستان ۷۶ آغاز شد.

دکمه ی کت را به آرامی باز کردم و خود را آماده ی درگیری کردم. در حالی که به سر کوچه نزدیک و نزدیک تر می شدیم ، خودروی پیکانی با سرعت از نقطه ای به حرکت درآمد. سر کوچه به شدت ترمز کرد و در قسمت آسفالت زمین توقف کرد. ما هنوز در قسمت خاکی زمین بودیم. گفتم : میثم توجهی نکن راهت را برو ، من درگیر می شوم و تو با تمام قدرت بدو و فرار کن . ما در فاصله ی پنج متری با پیکان بودیم که مردی قوی هیکل ، بلند قامت و ورزیده از آن پیاده شد و در حالی که اسلحه ی یوزی به دست داشت ، با سرعت به پشت قسمت جلویی ماشین رفت و اسلحه را به حالت آماده برای تیر اندازی به روی کاپوت ماشین گذاشت. یکدفعه به لفظ جاهلی گفت : سالار ، دست ها بالا .

این کتاب را به همراه تخفیف ویژه ی آن خریداری کنید.