کتاب در مسیر بندگی: عبارات و حکایاتی از بزرگان دین برای حرکت در مسیر بندگی
کتاب در مسیر بندگی :
زندگی انسان تمثیل مسافری است که به سوی مقصدی در دور دست‌ها در حرکت است. این انسان اگر به الزامات سفر و هدفی که در پیش دارد آگاه نباشد، به یقین راه را از بی‌راه تشخيص نداده و گرفتار شیطان و هوای نفس خواهد شد. آنگاه از مقصد دور و در بیابان تنهایی گرفتار خواهد شد.
خداوند برای هدایت ما، پیامبران و معصومین و قرآن را به عنوان چراغ‌راه قرار داد تا با کمک آنان، به سوی مقصد حرکت کنیم. و راه را گم نکنیم.
ما در سفر زندگی خود، باید این مسیر را طی کنیم. باید به سوی کمال مطلق حرکت داشته باشیم وگرنه در پیچ و خم روزمرگی دنیا، خودمان را و مقصد سفرمان را گم می‌کنیم.
برماست که در مسیر بندگی، از کلام و سیره این بزرگان استفاده کنیم تا راه را از بیراهه شناخته و سالک سفر الى الله شویم. ان‌شاالله
بخشی از کتاب در مسیر بندگی :
شیخ رجبعلی خیاط : خداوند نور دیده مرا در نماز قرار داد و نماز را محبوب من ساخت. همچنان که غذا را محبوب گرسنه و آب را محبوب تشنه قرار داد . با این تفاوت که گرسنه هرگاه غذا بخورد سیر می‌شود و
تشنه هرگاه آب بخورد سیراب می‌شود ، اما من از نماز سیر نمی‌شوم .
پس کی توجه به خدا داری؟! شهید مطهری خدمت سیدهاشم حداد رسیده بود سیدهاشم حداد از شهید مطهری سوال کردند نماز چگونه می‌خوانی؟ عرض کرد کاملا توجه به معانی و کلمات آن دارم.
سیدهاشم نگاهی کرد و گفت پس کی نماز می‌خوانی؟ در نماز باید توجهت به خدا باشد و بس.
اطاعت کنیم تا نزدیک خدا شویم:
آیت‌الله شاه‌آبادی: انسان دورترین سلسه‌ی موجودات است. ولی خدا دورش نکرده تا کنار بگذاردش، بلکه دورش گذاشته تا از طریق عشق و اطاعت نزدیکش کند، این‌جا آدم نشوی آن جا وارد آتش می‌شوی.
کتاب در مسیر بندگی را به همراه تخفیف ویژه از انتشارات آثار برات خریداری کنید.
