دو بیتی باباطاهر کد 4984
درباره ی کتاب :
- این نفیس در سایز وزیری موجود می باشد و رنگ آن قهوه ای است.
- این نفیس قابدار برجسته و لب طلا است.
- این نفیس بر اساس نسخه ی وحید دستگردی است.
- این نفیس به خطاط محمدمهدی منصوری نگارش یافته است.
- نشر منتشر کننده ی این دو بیتی باباطاهار نفیس و زیبا انتشارات بهزاد می باشد.
- جنس کاغذهای کتاب گلاسه (حاشیه رنگی ) می باشد.
- کد این نفیس : 104984
درباره ی باباطاهر و شعر های او :
باباطاهر یا باباطاهر عریان همدانی، عارف، شاعر ایرانی و دو بیتی سرای اواخر سده چهارم و اواسط سده پنجم هجری (سده ۱۱م) ایران، در دوران طغرل بیک سلجوقی می زیسته است. بابا لقبی بوده که به پیروان وارسته می داده اند و برای صفت عریان دلایل گوناگونی آمده و اغلب منابع او را اهل همدان معرفی کرده اند.
خود او در چندین دوبیتی از همدان و الوند یاد کرده و اشعار او به فارسی پهلوی نزدیک تر دانسته اند . مسلک درویشی و فروتنی او که شیوه ی عارفان است سبب شد تا وی گوشه شده، گمنام زیسته و تفصیلی از زندگانی خود باقی نگذارد.
اشعار او :
در برخی منابع اشعار او به زبان لری نزدیک تر دانسته اند. با این حال برخی معتقدند که اشعار او به زبان راجی سروده شده و همچنین در یک دوبیتی که به او منسوب شده، وی از قوم لک معرفی شده است.
برخی معتقدند ترانه ها یا دو بیتی های باباطاهر در بحر هزج مسدس محذوف سروده شده است. البته اطلاق عنوان فهلویات بر این نوع دوبیتی ها احتمالاً نشان می دهد که آن ها در زبان پهلوی و مربوط به گویش ایران میانه آن باشد. با این حال روبن آبراهامیان خاورشناس ارمنستانی به این نتیجه رسید که گویش بکار رفته در دوبیتی های باباطاهر گرایش نزدیکی با گویش مورد استفاده توسط یهودیان معاصر همدان دارد.
گویش یهودیان همدان در شاخه شمال غربی به زبان های ایرانی طبقه بندی می شود. دو قطعه و چند غزل و مجموعه کلمات قصار به زبان عربی از آثار دیگر اوست. کتاب سرانجام شامل دو بخش عقاید عرفاً و صوفی و الفتوحات الربانی فی اشارات الهمدانی است. تعداد دو بیتی های وی تا ۳۵۴ دوبیتی برشمرده اند.
دو بیتی باباطاهر شماره ی 273 :
وای آن روزی که قاضی مان خدا بی
به میزان و صراطم ماجرا بی
بنوبت میروند پیر و جوانان
وای آنساعت که نوبت زان ما بی
دو بیتی شماره ی 300 :
ز شور انگیزی چرخ و فلک بی
که دایم چشم بختم پر نمک بی
دمادم دود آهم تا سما بی
پیاپی سیل اشکم تا سمک بی
دو بیتی شماره ی 363 :
عزیزون از غم و درد جدایی
به چشمونم نمانده روشنایی
گرفتارم بدام غربت و درد
نه یار و همدمی نه آشنائیی
این نفیس را به همراه تخفیف ویژه از ما خریداری کنید.
