دکتر ژیواگو ترجمه ی علی اصغر خبره زاده

کتاب دکتر ژیواگو نوشته ی بوریس پاسترناک

دکتر ژیواگو شاعری است که در کشاکش جنگ های روسیه، سرنوشت اش دستخوش تغییرات پرفراز و نشیبی می گردد.بر خلاف سایر آثار کلاسیک ادبیات روسیه که انقلاب اکتبر 1917 را مبدا تحولات مدرن و سقوط سنت های ارتجاعی تزاری می دانند، شخصیت روشنفکر داستان طرفدار فرهنگ قبل از انقلاب است و این پدیده را نوعی غقب گردسیاسی و در جهت زوال اخلاقیات و ارزش ها در روسیه می داند.تصاویر پر رنگ و حاشیه ای که بوریس پاسترناک از 1914 تا دوران عروج کمونیسم در شوروی به تحریر در آورده است، دکتر ژیواگو را در رده ی کتاب هایی قرار داده که مخاطب، حوادث اجتماعی یک دوره از این کشور را با مطالعه آن لمس کرده و فارغ از هر خوانش سیاسی قادر به درک شرح واقعیات انقلاب خواهد بود.دکتر ژیواگو تا سال ها اجازه ی نشر در روسیه را نداشت تا در نهایت در سال 1988 در این کشور به چاپ رسید.

بخشی از کتاب

این شهر کوچک، ملیوزیف نامیده می شد و در سرزمین های سیاه واقع بود.گرد و غبار، از دسته ها و قافله های ارتشی که از هر طرف از این شهر عبور می کرد، به هوا بر می خاست و بالای سر، چون دسته های متراکم ملخ، پرواز می کرد.از صبح تا شب، در دو جهت، همه در حرکت و جنب و جوش بودند: عده ای به جبهه می رفتند، عده ای باز می گشتند، و کسی به راستی نمی توانست بگوید که آیا جنگ ادامه دارد یا پایان یافته است… هر روز، پی در پی، کار و مشغله مانند قارچ از زمین می روئید.همه را به دکتر ژیواگو و به ستوان گالیولین و به آنتیپو ی پرستار و به چند تن از اعضا دسته آنان می سپرند؛ همه ساکنان شهرهای بزرگ و مردمی کاردان و با تجربه بودند. آن ها جای غایبان را در ادارات شهرداری می گرفتند، وظیفه ی کلانتری ها را انجام می دادند و به امور بهداشتی و بیمارستان ها رسیدگی میکردند و تناوب این وظایف و مشاغل برایشان مانند بازی و تفریح بود که در هوای آزاد انجام می دادند.اما بیش از پیش با صبری منتظر بودند که این بازی تمام شود و به وظایف عادی خود بپردازند.