راسته ی کنسروسازان

راسته ی کنسرو سازان مکانی است در کالیفرنیا که نویسنده در بسیاری از داستان های کوتاه خود ، اشاره ای گذرا به آن کرده هم زمانی تحریر کتاب در سال 1945 با رکود اقتصادی بزرگ این اثر را به شاهکاری خواندنی درباره ی وضعیت کارگران آمریکا بدل کرده است . محوریت داستان در خیابانی می گذرد که حاشیه ی آن مملو از ماهی فروشان محقری است که زندگی شان با کارخانه ی بزرگ کنسرو سازی گره خورده .

طنز تلخ استن بک تصویری از زندگی سیاه کارگرانی است که در کنار شکست های بزرگ ، همواره به دنبال تجربه ای گذرا و موقت از شادی اند.

جان استن بک زاده ی 1902 ، رمان نویس شهیر آمریکایی است که آثار واقع گرایانه اش تصویری از زندگی انسان معاصر را به نمایش می گذارد. تلاش بی وقفه ی او برای انعکاس واقعیات تلخ و پر از گزند طبقات فرودست و دور شدن از فضای رمانتیک حاکم بر ادبیات آمریکا باعث شد که آثار وی طی چند دهه تبدیل به روایتی از تاریخ نانوشته ی مردمان این سرزمین شود.

پسین گاه همین که تاریکی فرا رسید ، چیز عجیبی در راسته ی کنسروسازان پیش آمد؛ زمانی بود در فاصله ی غروب آفتاب و روشن شدن چراغ های خیابان . در این فاصله خاموشی آرامی است. چینی پیری از تپه فرود آمد و از «قصر فلاپ هاوس» گذشت و از تخته ی جا پادار پایین رفت و به تکه زمین لخت رسید. کلاه حصیری کهنه ای به سر داشت و کت و شلواری آبی پوشیده بود و کفش های سنگینی به پایش بود که تخت یکی از انها پاره شده و همین که که راه می رفت به زمین کشیده می شد . سبد ترکه بید سرپوشیده ای به دست داشت. چهره اش تکیده و قهوه ای رنگ بود و چین و شکنی نامنظم داشت…