روزگاری جنگی درگرفت

در کتاب روزگاری جنگی درگرفت جان استن بک صحنه هایی از جنگ را توصیف کرده که در زمان خبرنگاری به چشم دیده است. نویسنده با شرح حال و هوای ورود سربازان آمریکا به جنگ جهانی دوم در شمال آفریقا و انگلستان، تعهد و مسئولیت روشنفکر را در مواجهه با مسائل اجتماعی به زیبا ترین شکل بیان می کند.

این فقط از روی شانس بود که آدم مدت درازی خبر نگار بماند و در متن حوادث باشد . با خواندن این گزارش ها از میزان تلفات به هراس می افتم. تنها مشتی ارواح وراج که شب ها وحشت می پراکندند و روزها را از ناله می انباشتند، زنده مانده اند.

جان استن بک زاده ی 1902 ، رمان نویس شهیر آمریکایی است که آثار واقع گرایانه اش تصویری از زندگی انسان معاصر را به نمایش می گذارد. تلاش بی وقفه ی او برای انعکاس واقعیات تلخ و پر از گزند طبقات فرودست و دور شدن از فضای رمانتیک حاکم بر ادبیات آمریکا باعث شد که آثار وی طی چند دهه تبدیل به روایتی از تاریخ نانوشته ی مردمان این سرزمین شود.

کشتی مقابل اسکله قرار می گیرد و صدای تنفس سبکی از اعماق آن شنیده می شود. حالا دیگر سربازان از وطن جدا شده اند ، در عین حال هنوز صد قدم هم از آن دور نیستند. بر عرشه ی بالایی، چند مرد روی نرده ها خم شده اند و به اسکله و شهر پشت سرشان نگاه می کنند.آب روغن آلود ، با جریان مد ، لب پر می زند. دیگر هنگام رفتن است . در اتاق ستاد ، افسر فرمانده پشت میزش می نشیند. آجودان خسته ی موبور کنار اوست. تلفن زنگ می زند ، افسر فرمانده گوشی را برمی دارد.

برای مشاهده ی دیگر رمان های خواندنی ادبیات جهان به این لینک سر بزنید.