معنویت بی سامان

کتاب معنویت بی سامان معنویت جدید در خلال مباحثی چون روانشناسی مثبت، هوش معنوی، روان درمان گری معنوی، سلامت معنوی، معنویت در سازمان،

معنویت در پرستاری و گاه در قالب ادبیات عامه پسند در حال گسترش بی محابا در موضوعات مختلف است. اغلب بدون اینکه آگاه باشیم با سطوح مختلفی از آن در ارتباط هستیم.

از این رو تامل و پژوهش در انواع، دلایل و زمینه های گرایش به معنویت های جدید لازمه مواجهه و بازشناسایی صحیح معنویت گرایی اصیل از معنویت گرایی بی ریشه و بی توشه و بی سرانجام و در یک کلام بی سامان است.

پیش گفتار کتاب معنویت بی سامان

پیش گفتار

از جمله مسائل مبتلا به فضای فکر و اندیشه در جامعه ایرانی فقدان داده های گردآوری شده عینی در خصوص پدیده ها و واقعیت های اجتماعی و در نتیجه کم مایگی تبیین ها یا بهره گیری از عینک های نظری ناهم خوانبا زیست بوم ایرانی است. در این میان معنویت گرایی جدید به سبب نوپیدایی، بیش از سایر موضوعات به آسیب ذکر شده مبتلاست. این کتاب تلاش دارد به لطف و عنایت ایزد منان در حد توان خود در جهت پر کردن این خلا و بهبود این آسیب حرکت کند.

روی آوری به معنویت های جدید که در کتاب معنویت بی سامان بررسی شده برآمده از کنجکاوی هایی بوده که همواره ذهن نگارنده را در مواجهه با به کارگیری واژگان، مفاهیم و انگاره های تازه معنوی در زندگی روزمره ایرانیان به خود مشغول می داشته و پرسش های را در خصوص چیستی این گرایش، چرایی پیدایی و چگونگی گسترش آن بر می انگیخته است.

زیرا به گمان ما، این واژگان و انگاره ها که هر روز بیش از بیش فضای فرهنگی بخشی از جامعه ایرانی را در برگرفته و در میان کنش های روزمره ایرانیان و مناسبات اجتماعی آن هاجای باز می کند، دلالت بر واقعیت های مافوق طبیعی غریبه با عناصر گذشته و حال فرهنگ ایرانی دارد و در تعریف کنشگران درباره آنچه شایسته انجام است. آنچه انتظار آن از دیگران و جامعه می رود، تاثیر قابل توجهی دارد.

از آن رو گواهی بر تغییری فرهنگی و شکل گیری نظم اخلاقی جدیدی در بخشی از کنشگران ایرانی است.

مقدمه

جامعه ایران در دهه های اخیر تغییرات فرهنگی مختلفی را تجربه کرده است. از جمله آن ها پیدایی الگوها و انگاره های معنوی تازه در مناسبات اجتماعی و در موقعیت های بین فردی است.

انگاره هایی که گاه جهان بیرون را آیینه جهان درون ما می دانند و به ما می آموزند هر نابسامانی ای که در جامعه می بینیم بازتاب نابسامانی روحی ماست و کنشگرانی که واکنششان در مواجهه با مشکلات و تلخ کامی های دنیای مدرن، فرورفتن در خود و مراقبه است.

این انگاره ها خود را مسئول نیاز معنوی و نگران بعد معنوی انسان معرفی کرده و با دوپاره کردن روح و روان انسان ها به سالم و ناسالم، الگوهای تازه را برای زندگی تجویز می کنند تا به درمان روحی او بپردازند.

الگوهایی که با قطع ارتباط موقتی کنشگر از محیطی واقعی، نوعی جامعه زدایی را به دنبال آورده و شرایط دشوار زندگی مدرن را که هم نشیت ترس و اضطراب است.

بخشی از کتاب معنویت بی سامان

نشانه های گرایش به معنویت گرایی جدید

در علوم اجتماعی و رفتاری، گرایش افراد به چیزی را معمولا آمادگی او برای عمل، ادراک، تفکر و احساس نسبت به آن چیز تعریف کرده و اغلب آن را به عنوان نظامی سه جزئی مطالعه می کنند.

اول، عنصر شناختی شامل اعتقادات و باورهای مشخصی درباره یک شیء یا اندیشه

دوم، عنصر احساسی یا وجود نوعی پیوند یا احساس عاطفی

سوم، عنصر رفتاری: تمایل به عمل و آمادگی برای پاسخگویی به شیوه های خاص رفتار

در گفت و گو با معنویت گرایان ایرانی گاهی عنصر شناختی بر عناصر دیگر غلبه داشت. گاهی عنصر احساسی یا رفتاری بر عنصر شناختی تفوق می یافت. در نسبت با مطالب فصل پیشین باید اشاره داشت که اگر فرد بیشتر جذب بعد معرفتی معنایی پدید شده بود، عنصر شناختی در گفت و گو با او غلبه داشت، ولی اگر جذب بعد روانی – عاطفی یا اقتصادی – اجتماعی شده بود شرح و توضیح عنصر احساسی یا رفتاری گرایش حاکم بر گفت و گو می شد…

فهرست کتاب معنویت بی سامان

• معنویت گرایی جدید در عالم نظر
• معنای معنویت و معنویت گرایی جدید
• ابعاد معنویت گرایی جدید
• چرایی گرایش به معنویت گرایی جدید
• گونه شناسی معنویت گرایان جدید
• گفت و گو با معنویت گرایان جدید ایرانی
• نشانه های گرایش به معنویت گرایی جدید
• گرایش معرفتی
• گرایش روانی
• گرایش عملی
• زمینه های گرایش به معنویت گرایی جدید
• وضعیت شهر تهران به مثابه مشتی از خروار
• ویژگی های نمونه مطالعه شده
• بررسی متغیرهای پژوهش
• آزمون فرضیه های پژوهش
• مدل تبیینی گرایش به معنویت گرایی جدید در ایران
• مهمترین نتایج آمار توصیفی
• توضیح روابط تایید شده
• بررسی انتقادی روایت های ایرانی
• روایت اول:بحران دین سنتی
• روایت دوم:بازگشت به سنت
• روایت سوم:خودمختاری سوژه

کتاب معنویت بی سامان را به همراه تخفیف ویژه خریداری کنید.