نبرد من آدولف هیتلر

کتاب نبرد من بعد از انجیل پرفروش‌ترین کتاب در آلمان بود و حتی تا سال‌ها در مدرسه نیز تدریس می‌شد. بخش اول این کتاب زمانی که آدولف هیتلر در باواریا زندانى بود نوشته شد. در این کتاب درمورد اینکه چگونه هیتلر راهی آن دژ شد و اتفاقاتی که رخ داد صحبت شده است. آن زمان، دوره‌ای بود که ناپلئون امپراطورى آلمان را با خاک یکسان کرده بود و سربازان فرانسوى همه‌جای آلمان بودند. بخش دوم این کتاب بعد از آزادی هیتلر از زندان نوشته شد. از وسط‌های دهه 1930 این کتاب به زوج‌هایی که تازه ازدواج کرده بودند از طرف دولت هدیه داده می‌شد. تا پایان جنگ جهانی دوم حدود یازده میلیون نسخه از این کتاب منتشر شده که یا رایگان توزیع می‌شد و یا به اجبار خریداری می‌شد. از سال 1945 چاپ کتاب نبرد من، متوقف شد. ممنوعیت آن به اسطوره شدن این آن کمک کرد.

هنگام نوشتن بخش‌های اول این کتاب منشی هیتلر در ویرایش این کتاب به او کمک کرد و اکنون بعد از 70سال که از مرگ هیتلر گذشته است، این کتاب به عنوان جریان سیاسی و فرهنگی آن زمان خوانده می‌شود. این کتاب بعد از جنگ جهانی اول این کتاب برای آلمانی‌ها به عنوان شروعی دوباره بود، اما امروزه این کتاب فقط نشان می‌دهد یک دیکتاتور چطور فکر می‌کند و ما را نیز وادار می‌کند مثل او فکر کنیم.

آدولف هیتلر در سال 1889 در اتریش متولد شد. او یک سیاستمدار آلمانی و رهبر حزب ناسیونال سوسیالیست کارگران آلمان بود. او در سن 18 سالگی از ارثش استفاده کرد و برای تحصیل هنر به وین رفت اما در دانشگاه قبول نشد. هیتلر در این دوره از زندگیش با ایده‌های ضد یهودی آشنا شد که این مسئله منجر به ایجاد دیدگاه‌های سیاسی فاشیستی‌اش در او شد. وقتی که جنگ جهانی اول شروع شد، هیتلر برای رفتن به ارتش آلمان اقدام کرد. او احساس می‌کرد رهبران به کشورشان خیانت کرده‌اند، و آلمان بسیار تحقیر شده و مجبور است تمام هزینه‌های جنگ را نیز بپردازد. بعد از پایان جنگ هیتلر به کمک همکارانش حزب کارگری سوسیالیست ناسیونالیسم یا نازی را تشکیل دادند.

هیتلر پس از کودتا در سال 1923، دستگیر و به پنج سال زندان محکوم شد که فقط یک سال از آن را گذراند. در همان مدت که در زندان بود، کتاب نبرد من را نوشت. ایدئولوژی‌های هیتلر در تمام کشور در حال پیشروی بود، او مشکلات آلمان را به قدرت‌های خارجی و یهودی‌ها نسبت می‌داد. محبوبیت هیتلر باعث شد حزب ناسیونالیسم در انتخابات بیشترین آرا را در دولت آلمان به‌دست آورد. طی چند سال آینده، هیتلر قدرت خود را تقویت کرد و از موضع خود برای پیگیری یهودی‌ها و سایر اقلیت‌ها در آلمان استفاده کرد. او در سال 1933 بع قدرت رسید و تا زمان مرگش یعنی سال 1945 در قدرت ماند. آلمان در ۶ سال اول حضور هیتلر در راس قدرت شاهد یک احیای اقتصادی بعد از رکود بود، او در این مدت از بند محدودیت‌های تحمیل شده پس از جنگ جهانی اول رها شد و مشغول ضمیمه کردن مناطق آلمان‌نشین اطراف بود. این موضوع باعث شد که هیتلر در میان مردم بسیار محبوب شود.

او ارتش آلمان را قوی کرد و در سال 1938 اتریش را به خاک آلمان اضافه کرد. آلمان به لحاظ استراتژی حمله برق آسا، از لحاظ نظامی موفقیت‌های بسیاری را به دست آورد. او در سال ۱۹۴۱، دستور حمله به شوروی را صادر کرد و تا پایان سال ۱۹۴۱، بیشتر قسمت‌های اروپا و شمال آفریقا را به اشغال خود درآورد. بعد از ۱۹۴۱ آلمان و حمله به روسیه همه چیز تغییر کرد . او کم‌کم فتوحات خود را از دست داد و مرزها به حالت قبلی خود برگشتند و در سال ۱۹۴۵، متفقین ارتش آلمان را شکست دادند. هیتلر به تنهایی هدایت ارتش را بنه دست گرفت و در به دلیل اشتباهات دنباله‌دار، باعث سرنگونی ارتش نازی شد. هیتلر و رژیم نازی در مجموع، ۲۸٫۷ میلیون سرباز و غیرنظامی را در نتیجه عملیات‌های نظامی در جبهه اروپایی جنگ جهانی دوم از دست دادند و او مسئول مرگ ۱۹٫۳ غیرنظامی و اسیر جنگی نیز هست.

آدولف هیتلر در ۲۹ آوریل ۱۹۴۵ با معشوقه‌ی خود اوا براون ازدواج کرد. کمتر از ۲ روز بعد، این زوج برای اینکه توسط ارتش سرخ شوروی اسیر نشوند خودکشی کردند. جسد هیتلر و همسرش را پس از مرگ سوزاندند.

آنچه را که امروز به‌ نام دولت به ما تحمیل می‌کنند، محصول وحشتناک اشتباهات گذشته‌ای است که غیر از رنج و بدبختی برای ما سودی نخواهد داشت. وقتی ملتی از اشتباهاتی که مرتکب شده رنج می‌برد و در برابرش سر تسلیم فرود آورد و می‌داند که با ناتوانی تمام تسلیم‌ شده و تنها بهانه‌اش این است که غیر از تسلیم شدن چاره‌ای ندارد و کاری از دستش ساخته نیست؛ به‌طور مسلم چنین نسلی و ملتی محکوم‌ به زوال و نابودی است.

شاید افرادی هم گاهی فکر می‌کنند که باید از جای خود تکان بخورند، اما دیگران و کسانی که در ناامیدی فرورفته و همه‌چیز را مشکل می‌دانند به آن‌ها خواهند گفت این کار غیرممکن است و ما در این مجاهدت پیروز نخواهیم شد و پیروزی ما چیزی است که به دست آوردن آن محال است. اما ما به آن‌ها خواهیم گفت این دلایل بی‌پایه است و احمق‌ها هستند که ناتوانی و ضعف را به خود تلقین می‌کنند.