اقتباسی از دو رساله ی عیش پیری و راز دوستی یادگار شگفت انگیز سیسرون
درباره ی کتاب:
عیش پیری و راز دوستی: «سیسرون»، خطیب و متفکر نامدار رومی، رساله عیش پیری و راز دوستی را هنگامی سوگوار بود نوشت.
در این رساله دو جوان از «کاتون»، سخنور نامی روم، میخواهند که آنها را در تحمل بار پیری با چند پند یاری کند و او موجبات نگرانی پیری را مورد بحث قرار میدهد و نه تنها پیری را به بیحاصلی محکوم نمیکند، بلکه امید و خرمدلی پیران راستکار و خردمند را با بیانی دلنشین میستاید.
ولی پیری را وقتی فرخنده و خواستنی میداند که بیانش با تقوای جوانی استوار باشد. در رساله «دوستی» دو داماد «للیوس» که به دانش و خرد مشهور است، با پدرزن خود در خصوص دوستی گفت و شنودی دارند.
سیسرون از زبان للیوس کیفیت و اهمیت و شرایط دوستی را پس از عقل بزرگترین عطیه خداوند میداند.
بخشی از کتاب عیش پیری و راز دوستی:
باید هم عاقل بود و هم نادار نبود تا بتوان در کهولت به خوشی زیست، وگرنه باوجود تهیدستی، هیچ عاقلی بار پیری را بهراحتی نمیبرد و در صورت بیعقلی نیز باوجود همه ثروت جهان، بار کهولت بر دوش نادان طاقتفرساست.
این کتاب نوشته ی مارکوس تولیوس سیسرون ترجمه ی محمد حجازی توسط انتشارات آثار برات به چاپ رسیده است.
فهرست کتاب عیش پیری و راز دوستی:
- سیسرون در یک نگاه
- مقدمه ی مترجم
- بخش یکم: عیش پیری
- بخش دوم: راز دوستی
خرید کتاب عیش پیری و راز دوستی از انتشارات آثار برات