تفسیر المیزان جلد ۳ آیات سوره بقره :
تفسیر سوره بقره(آیات مورد تفسیر۱۸۳_۲۲۳)
اساس کار تفسیر المیزان، به حکم «إن القرآن یفسر بعضه بعضاً»بر قاعدهٔ «تفسیر قرآن به قرآن» است.
بدین معنا که معیار اول برای تفسیر قرآن، خود قرآن است؛
در جایی که آیات محکم قرآنی میتواند دیگر آیات دشوار و متشابه را تفسیر و تبیین نماید، اسباب نزول، آراء مفسران و روایات منقول در درجهٔ دوم اعتبار قرار میگیرد.
علامه طباطبایی معتقد است، وقتی قرآن مدعی است که «تبیاناً لکل شیء» (روشنگر هر چیز) است، چطور ممکن است برای بیان مقاصد خود محتاج به غیر خود باشد.
هیچ مطلب مبهمی در قرآن وجود ندارد تا مجبور باشیم قرآن را به کمک غیر قرآن بشناسیم؛
بلکه قرآن را باید به خود قرآن شناخت همانگونه که نور را باید با نور دید.