دیوان اشعار ملک الشعرای بهار مشتمل بر مثنویات، غزلیات، قطعات، رباعیات، دوبیتیها، ملحقات و…
دیوان قصاید بهار در این چاپ شامل ۳۲۰ قصیده و ۱۰۴۴۸ بیت میباشد.
میرزا محمدتقی بهار (ملک الشعرای بهار) در تاریخ ۱۸ آذر ۱۲۶۵ خورشیدی در شهر مشهد پا به عرصهی وجود گذاشت.
او شاعر، روزنامهنگار، نویسنده و سیاستمدار معاصر ایرانی بود.
ملک الشعرای بهار شاعری قصیدهسرا بود ولی از او مثنویها، غزلها و رباعیات بسیاری نیز به جای مانده است.
او شاعری بود که قریب به پنجاهسال از طریق شعر و شاعری و نویسندگی در راه آزادیخواهی و روشن ساختن افکار هموطنان خود و مبارزه با دشمنان میهن، شعر گفت، مقاله نوشت و حرف زد اما با یک دنیا افتخار و باقی گذاشتن آثار گرانبهایی چشم از جهان پوشید و مصداق این ابیات قرار گرفت.
خرید دیوان فرخی یزدی از انتشارات آثار برات…
دیوان قصاید بهار به چهار بخش متمایز تقسیم شده است:
بخش اول
زمان اقامت شاعر در مسقط الرأس خود شهر مشهد که از آغاز مشروطیت شروع و به انتخابات دورهی سوم مجلس شورای ملی که بهار با سمت نمایندگی مجلس به تهران انتقال یافت، ختم میشود.
یعنی از سال ۱۲۸۲ تا ۱۲۹۳ خورسیدی
بخش دوم
از تاریخ انتقال شاعر به پایتخت تا کودتای معروف یعنی از سال ۱۲۹۳ تا اسفند سال ۱۲۹۹ خورشیدی.
بخش سوم
از ابتدای کودتا و شروع حکومت پهلوی تا زمان اشغال ایران به وسیلهی قوای نظامی بیگانه در جنگ جهانی دوم (۱۲۹۹ تا ۱۳۲۰ خورشیدی)
بخش چهارم
از شهریور ۱۳۲۰ و شروع سلطنت محمدرضا شاه پهلوی تا سال ۱۳۳۰ که پایان عمر شاعر است.
ملک الشعرای بهار(دیوان اشعار ملک الشعرای بهار):
بهار شاعری قصیدهسرا و هنر بخصوص او درین قسمت بود. ولی از او مثنویها، غزلها و رباعیات بسیاری نیز به جای مانده است. قصاوت قطعی و بحث در سبک و شیوهی ادبی او به عهدهی دیگران است ولی آنچه را که درین مختصر میتوان گفت آنست که بهار در قصیدهپردازی بیشتر به سبک خراسانی توجه داشته و اغلب از قصاید رودکی، فرخی، لبیبی، مسعود سعد، منوچهری و امیر معزی و امثال آن ها، استقبال میکرده است.
بهار از آن جمله جوانانی بود که در چنین جریانهای سیاسی حاد بدون تردید و دودلی و باایمانی راسخ به صف انقلابیون میپیوندند. در واقع روح پرشور شاعرانه و احساسات تند میهنپرستانهی او را هیچ دستهای دیگر قانع نمیساخت.
آثار بهار اول دیوان اشعارش میباشد که شامل قصاید وی است و جلد دوم شامل مثنویها، قطعات و غزلیات و رباعیات و تصنیف ها خواهد بود.
نمونهای از ابیات او (دیوان اشعار ملک الشعرای بهار):
چو صاحبسخن زنده باشد سخن
به نزد همه رایگانی بود
یکی را بود طعنه بر لفظ او
یکی را سخن در معانی بود
چو صاحبسخن مرد آنگه سخن
به از گوهر و دُرکانی بود
خوشا حالت خوب مرد سخن
که مرگش به از زندگانی بود.
بخشی از دیوان اشعار ملک الشعرای بهار:
در سال ۱۳۱۲ خورشیدی که ملک الشعرای بهار در زندان شهربانی تهران گرفتار بود و حشرات نیز در آزار او کوتاهی نداشتند، این مثنوی را در مذمت مگس و شرح مضرات آن ساخته است. این اشعار بدو بحر: رمل و سریع خوانده میشود.
ای مگس، دشمن نوع بشر
ای همه از عقرب و افعی بتر
در ره و در خانه و صحرا و باغ
موجب درد سر و موی دماغ
قصهی پتیاره و مرگ سیاه
قصهی تست ای عدوی کینه خواه
تاخته ناگه ز سوی آسمان
آخته بر صحت و امن و امان
آمده بی رخصت و پوزش زدر
بر سر هر مسندی افشانده پر
در شده بی رقعهی دعوت بخوان
خورده و برخاسته پیش از کسان
وز ره نامردمی و کین و قهر
بر سر هر طعمهیی افشانده زهر
رفته سوی مزبله و آلوده پای
آمده بر سفرهی خلق خدای
ریسته از پرخوری و کرده قی
کرده قی از بهرچه، ناخورده می
خانه را پاکدار تا مگس نیاید
دعوت او مسکن پر چرک تست
مسکن پر چرک تو از شرک تست
پاکی و پاکیزگی از دین بود
مشرک و بی دین سگ چرکین بود
چون مگس از اهرمن آمد پدید
رغبت او جانب چرکی کشید
ریشه ذات مگس اهریمنی است
خلقتش از ریمی و از ریمنی است
پاک زی و خانهی خود پاک دار
تا مگس از خان تو گیرد فرار
گر همه خلق این عمل آسان کنند
ریشه اش از کشور ایران کنند
کشور ایران شود آباد و پاک
می شود این جانور از بن هلاک
چون مگس از کشور ما گشت دور
با گل و خاک وطن آغشت نور
خرمگس از پاکی کشور پرید
رشته بی با کی کافر برید
بهجت و نورانیت آید به کار
صحت و انسانیت آید به بار
صحت و انسانیت از خاصیت
دانش و دین آرد و حسن نیت
دانش و دین چون در کشور زنند
لشکر شیطان در دیگر زنند
وین مگس از لشکر شیطان بود
کشتن و تاراندنش آسان بود
ای پسر، این گفتهی نغز بهار
بشنو و بر آن دل و همت گمار
دیوان اشعار ملک الشعرای بهار را به همراه تخفیف ویژه از انتشارات آثار برات خریداری کنید.
نقد و بررسیها
هنوز بررسیای ثبت نشده است.